Nu we halverwege dit decennium zijn, staan CEO's nog steeds voor cruciale keuzes, zoals het prioriteren van milieuvriendelijke praktijken, anders lopen ze het risico achterop te raken. CEO's in de maakindustrie moeten een holistische en geïntegreerde aanpak hanteren die klimaatrisicobeheer in evenwicht brengt met milieurechtvaardigheid om klimaatverandering direct aan te pakken. Milieurechtvaardigheid betekent gelijke bescherming tegen milieugevaren en toegang tot besluitvorming voor iedereen, het aanpakken van vervuiling en toegang tot schone lucht en water, ongeacht ras, huidskleur, afkomst of inkomen.
Als grootste vervuilende sector ter wereld, verantwoordelijk voor een vijfde van de wereldwijde koolstofemissiesspeelt de maakindustrie een cruciale rol bij het bevorderen van de duurzaamheidsagenda door milieurechtvaardigheid en de klimaattransitie samen aan te pakken.
Helaas treft klimaatverandering gemarginaliseerde gemeenschappen onevenredig hard, waardoor de sociale en economische ongelijkheid verder toeneemt. De huidige leiders zijn verantwoordelijk voor het aanpakken van de relatie tussen klimaatrisico's en milieurechtvaardigheid en het ontwikkelen van rechtvaardige oplossingen die goed zijn voor het milieu, de gemeenschappen en het bedrijfsleven. Zoals in een eerder artikel besproken, kunnen de gevolgen catastrofaal zijn als dit niet gebeurt.
Klimaattransities bieden zowel kansen als uitdagingen
Enerzijds moeten fabrikanten dringend hun emissies verminderen en overstappen op schonere technologieën, zoals cleantech- of end-of-pipe-technologieën—wat de CO2-voetafdruk van een fabrikant kan verkleinen, het concurrentievermogen kan verbeteren en de kosten kan verlagen. De overgang naar "groenere" bedrijfspraktijken en technologieën kan echter ook bestaande arbeidsmarkten en toeleveringsketens verstoren, waardoor het lastig wordt om een evenwicht te vinden tussen klimaatrisicobeheer en milieurechtvaardigheid.
Het Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA) noemt de verstoring ‘creatieve vernietigingen betoogt dat naarmate nieuwe systemen en technologieën de oude vervangen om groener te worden, er winnaars en verliezers zullen zijn.
Zo kan de overstap van fossiele brandstoffen gevolgen hebben voor gemeenschappen die afhankelijk zijn van traditionele industrieën, wat kan leiden tot banenverlies en economische instabiliteit. De overstap naar hernieuwbare energie kan gevolgen hebben voor plattelandsgebieden waar banen in de energieproductie geconcentreerd zijn, wat mogelijk kan leiden tot een uitstroom van geschoolde arbeidskrachten en een economische terugval als lokale overheden en beleidsmakers niet zorgen voor voldoende omscholing en ondersteuning.
Het is een evenwichtsoefening
Er bestaat niet zoiets als een eenvoudige of soepele transitie tijdens zulke disruptieve veranderingen. Sommigen beweren dat het idee van een "rechtvaardige transitie" een mythe is. Het concept van "rechtvaardige overgangen"verscheen voor het eerst in Noord-Amerika in de jaren 80 – gebruikt door vakbonden – en is een integraal onderdeel geworden van discussies over klimaattransitierisico's en milieurechtvaardigheid. Het is een ambitieus concept, maar moeilijk uitvoerbaar. Elke transitie scheidt de leiders van de industrie van de kanshebbers onderaan de ladder – bedrijven en beleidsmakers kunnen proberen de impact te beperken, maar het vermijden van negatieve invloed is onmogelijk.
De complexiteit van het in evenwicht brengen van klimaatactie en milieurechtvaardigheid is niet alleen theoretisch, maar ook duidelijk zichtbaar in de praktijk. Zo bleek uit een recent onderzoek dat 54 procent Van alle projecten voor de winning van mineralen in de energietransitie in Australië overlapt de winning van land van inheemse volkeren. Specifieke mineralen zijn nodig voor een duurzame transitie – zoals lithium voor accu's van elektrische voertuigen – maar de vraag hoe deze mineralen gewonnen kunnen worden met oog voor het welzijn van lokale gemeenschappen is lastig.
Fabrikanten moeten proactief klimaatrisico's identificeren en tegelijkertijd plannen ontwikkelen om de impact van de klimaattransitie op gemarginaliseerde gemeenschappen te beperken. De prangende vraag voor leiders is: hoe? Hoe kunnen bedrijven ervoor zorgen dat de klimaatrisicotransitie zorgvuldig wordt aangepakt om de impact op gemarginaliseerde bevolkingsgroepen te minimaliseren?
Navigeren door de klimaattransitie en milieurechtvaardigheid: strategieën voor fabrikanten
Klimaattransities kunnen leiden tot fabrieks- en mijnsluitingen, zoals blijkt uit de plannen van Australië om zijn kolencentrales te sluiten. Het is duidelijk dat de situatie onhoudbaar is en beleidsmakers trekken lering uit de relatief recente sluiting van de auto-industrie. Hoewel de sluiting niets te maken heeft met de klimaattransitie, biedt het nuttige lessen over hoe de doelen van een transitie gecombineerd kunnen worden met het welzijn van gemeenschappen.
Tussen 2013 en 2017 stopten grote fabrikanten zoals Ford, Holden en Toyota met de lokale productie in Zuid-Australië, voornamelijk vanwege de stijgende kosten, de wereldwijde concurrentie en de verschuiving naar zuinigere en elektrische voertuigen. 100.000 mensen verloren hun baan, met gevolgen voor toeleveringsketens en gemeenschappen die sterk afhankelijk zijn van de automobielsector. Fabrikanten moeten in actie komen en alert zijn om dergelijke transities effectiever te kunnen begeleiden. Hieronder verkennen we strategieën die ondersteuning kunnen bieden:
Creëer commissies voor overgangsplanning
Vorm lokale commissies met leden van gemeenschapsleiders, werknemers en bedrijven. Zij ontwikkelen en bewaken gezamenlijk transitieplannen en zorgen ervoor dat lokale perspectieven worden geïntegreerd.
Zorg voor een zorgvuldige fasering van de overgang
De verlengde duur van de sluitingen gaf werknemers, gezinnen en bedrijven de mogelijkheid zich voor te bereiden op de dreigende herstructurering. Bedrijven in de toeleveringsketen konden strategieën ontwikkelen, hun aanbod diversifiëren en nieuwe klanten zoeken.
Houd mensen centraal
Holdens “overgangscentrum", opgericht in 2014, bood ondersteuning in een moeilijke tijd. Het centrum bood informatie over gezond leven, geestelijke gezondheid en financiële educatie en breidde zijn diensten uit naar de gehele toeleveringsketen om in te spelen op de bredere behoeften van de gemeenschap.
Medewerkers omscholen en bijscholen
Toyota Er werd een aanzienlijk budget vrijgemaakt voor training en overgangsondersteuning gedurende vier jaar, met een doorlooptijd van zes maanden na de sluiting. Alle 4.000 medewerkers werden ondervraagd om te bepalen of ze wilden blijven of vertrekken, en werden aangemoedigd om actief persoonlijke overgangsplannen op te stellen.
De transitie-uitdagingen zijn nabij, maar moeten worden beheerd
Zowel klimaattransitie als milieurechtvaardigheid zijn essentieel voor het creëren van een duurzame toekomst. Fabrikanten spelen een cruciale rol bij het in evenwicht brengen van deze doelen. Hoewel er uitdagingen bestaan, kunnen proactieve planning en maatschappelijke betrokkenheid een aanzienlijk verschil maken.
ManuVate biedt een krachtige oplossing voor fabrikanten die streven naar milieurechtvaardigheid, met name gezien de complexe uitdagingen. Als crowdsourcingplatform faciliteert ManuVate het genereren en bundelen van ideeën, zowel intern als extern. Deze aanpak stelt grote productiebedrijven, met hun uitgebreide netwerken en diverse personeelsbestand, in staat om inzichten en innovatieve oplossingen te benutten. Lees meer over hoe wij u kunnen helpen op ManuVate.
Veelgestelde vragen over eerlijke klimaatoplossingen in de maakindustrie
Wat zijn eerlijke klimaatoplossingen voor de maakindustrie?
Eerlijke klimaatoplossingen in de maakindustrie zijn strategieën die de impact op het milieu verminderen en tegelijkertijd zorgen voor eerlijkheid, inclusiviteit en gedeelde voordelen voor werknemers, gemeenschappen en toeleveringsketens tijdens de transitie naar duurzaamheid.
Hoe kunnen fabrikanten hun CO2-voetafdruk verkleinen?
Fabrikanten kunnen hun CO2-voetafdruk verkleinen door hernieuwbare energie te gebruiken, de energie-efficiëntie te verbeteren, processen te elektrificeren, afval te minimaliseren, logistiek te optimaliseren en circulaire economiepraktijken te omarmen.
Welke rol speelt gelijkheid in duurzame productie?
Gelijkheid in duurzame productie zorgt ervoor dat klimaatactie inclusief is. Het betekent eerlijke kansen bieden, kwetsbare werknemers beschermen en lokale gemeenschappen ondersteunen tijdens milieu- en technologische transities.
Waarom is klimaatrisicomanagement belangrijk voor fabrikanten?
Klimaatrisicobeheer is belangrijk voor fabrikanten om zich voor te bereiden op milieuverstoringen, te voldoen aan wettelijke vereisten, toeleveringsketens te beschermen en op lange termijn veerkracht te garanderen in een veranderend klimaat.
Welke strategieën helpen fabrikanten bij het vinden van een evenwicht tussen klimaatrisico's en productiviteit?
Tot de strategieën behoren onder meer het investeren in koolstofarme technologieën, het diversifiëren van energiebronnen, het verbeteren van de transparantie in de toeleveringsketen, het uitvoeren van klimaatrisicobeoordelingen en het integreren van duurzaamheid in de operationele planning.
Hoe draagt de maakindustrie bij aan klimaatverandering?
De maakindustrie draagt bij aan klimaatverandering door de uitstoot van koolstofdioxide, methaan en andere broeikasgassen als gevolg van het gebruik van fossiele brandstoffen, industriële processen en de winning en verwerking van materialen.
Welk beleid ondersteunt eerlijke klimaatoplossingen in de industrie?
Beleidsmaatregelen die eerlijke klimaatoplossingen ondersteunen, zijn onder andere koolstofbeprijzing, opleidingsprogramma's voor groene banen, kaders voor een rechtvaardige transitie, verplichtingen voor ESG-openbaarmaking en overheidsstimulansen voor de invoering van schone technologie.
Hoe kunnen fabrikanten zorgen voor een rechtvaardige en inclusieve klimaattransitie?
Fabrikanten kunnen een eerlijke en inclusieve klimaattransitie garanderen door werknemers te betrekken bij de besluitvorming, te investeren in omscholingsprogramma's, samen te werken met gemeenschappen en prioriteit te geven aan ethische arbeids- en toeleveringsketenpraktijken.
Wat zijn voorbeelden van klimaatvriendelijke praktijken in de productie?
Voorbeelden van klimaatvriendelijke praktijken zijn onder meer het gebruik van hernieuwbare energie, het implementeren van gesloten-kringloopproductie, het implementeren van energiezuinige machines, het hergebruiken van materialen en het ontwerpen van producten met een minimale impact op het milieu.
