In de context van productie, een circulaire economie verwijst naar closed-loop productie, waarbij materialen en producten binnen het systeem worden gehouden om continu te worden hergebruikt en opnieuw te worden gebruikt, zelfs aan het einde van de levenscyclus. Dit vermindert onze afhankelijkheid van eindige hulpbronnen, met name voor zeldzame aarden die een belangrijk onderdeel vormen van onze dagelijkse hightech elektronische apparaten, zoals onze mobiele telefoons en laptops.
Gezien de voortdurende en wijdverbreide digitalisering en de huidige, steeds grotere vraag naar hightech elektronica, moeten fabrikanten dringend manieren vinden om meer te doen met minder, en tegelijkertijd duurzamer te worden. De circulaire economie zou de manier kunnen zijn om dit te bereiken.
5 manieren waarop een circulaire economie fabrikanten ten goede kan komen
Een circulaire economie is niet alleen milieuvriendelijker, maar vergroot ook de winstgevendheid en het concurrentievermogen van producenten.
Ten eerste kunnen fabrikanten duurzamer zijn door producten en materialen te hergebruiken en recyclen, door afval te verminderen, energie te besparen en hulpbronnen te behouden. In een lineaire economie worden producten gemaakt, gebruikt en vervolgens weggegooid als afval. In een circulaire economie daarentegen worden hulpbronnen zo lang mogelijk in gebruik gehouden om maximale waarde te onttrekken. Dit betekent dat producten worden ontworpen met een focus op duurzaamheid en repareerbaarheid, en dat materialen aan het einde van hun levenscyclus worden teruggewonnen en geregenereerd.
Door een gesloten kringloopsysteem te creëren, een circulaire economie maximaliseert de efficiëntie van hulpbronnen en minimaliseert afvalDe circulaire economie ondersteunt ook de veerkracht van de toeleveringsketen, omdat het de afhankelijkheid van nieuwe grondstoffen vermindert.
Bovendien vermindert een circulaire economie de uitstoot van broeikasgassen omdat materialen zo lang mogelijk in omloop blijven en hergebruikt of gerecycled worden. Dit vermindert de noodzaak om nieuwe grondstoffen te winnen, waardoor de uitstoot van broeikasgassen die verband houden met productie en distributie aanzienlijk wordt verminderd. Het gebruik van hernieuwbare energiebronnen wordt ook aangemoedigd in een circulaire economie.
Bovendien stimuleert het opzetten van een circulaire economie innovatie en creëert het banen, omdat het vereist dat fabrikanten het productontwerp verbeteren en rekening houden met circulariteit. Naarmate bedrijven streven naar efficiëntere oplossingen, kunnen ze circulaire bedrijfsmodellen ontwikkelen die nieuwe markten kunnen openen en nieuwe kansen voor toegevoegde waarde kunnen introduceren.
Het opzetten van een circulaire economie zou biljoenen dollars in de wereldeconomie kunnen vrijmaken, honderdduizenden banen kunnen creëren en kunnen leiden tot miljoenen tonnen vermeden emissies, waardoor fabrikanten dichter bij hun netto-nuldoelen komen. Bovendien resulteren duurzame praktijken vaak in een positieve reputatie voor fabrikanten en trekken ze klanten aan die steeds milieubewuster zijn geworden.
Beginnen bij de top: overheidsbeleid dat de circulaire economie bevordert
Omdat klimaatverandering extreme weersomstandigheden verergert, zijn overheden over de hele wereld begonnen met het prioriteren van beleid dat circulaire economie promoot . Uiteindelijk zijn beleidsprikkels nodig om marktbelemmeringen weg te nemen die bedrijven ervan weerhouden om groen te worden.
Overheden kunnen circulariteit namelijk rechtstreeks van bovenaf beïnvloeden en stimuleren door hun eigen inkooppraktijken te veranderen. Meer dan 250.000 overheidsinstanties in de Europese Unie (EU) besteden jaarlijks ongeveer 14% van het BBP (ongeveer € 2 biljoen per jaar) aan de aankoop van diensten, werken en leveringen.
Toch blijft de vraag: zijn de fabrikanten die beweren groen te zijn, daadwerkelijk bezig met duurzame initiatieven, of zijn ze aan het greenwashen? Om zich aan het actieplan voor de circulaire economie te houden, moeten landen zich richten op de manier waarop producten worden ontworpen, circulaire economieprocessen promoten, duurzame consumptie aanmoedigen en ervoor zorgen dat afval wordt geminimaliseerd en gebruikte hulpbronnen zo lang mogelijk binnen de economie worden gehouden. De EU heeft bijvoorbeeld wetgevende en niet-wetgevende maatregelen ingevoerd om circulariteit werkelijkheid te maken. Ze hebben ook een monitoringkader voor de circulaire economie opgezet om te controleren en te beoordelen of het huidige beleid effectief is.
In principe zijn overheden zich ervan bewust dat er behoefte is aan een gestandaardiseerd kader zoals onze Consumer Sustainability Industry Readiness Index of COSIRI om de effectiviteit van de groene initiatieven van een fabrikant te meten.
Uitdagingen bij de overgang naar een circulaire economie en hoe deze op te lossen
De transitie naar een circulaire economie is een essentiële stap richting duurzame economische groei. Het maken van deze verschuiving vereist echter aanzienlijke inspanning en middelen, om nog maar te zwijgen van technische kennis en paradigmaverschuivingen. Als zodanig brengt het verschillende uitdagingen met zich mee en zal het gezamenlijke inspanningen vergen om te bereiken.
Om te beginnen is de technische uitdaging moeilijk te doorbreken gebleken. Hightech elektronica is steeds complexer geworden om de creatie van geavanceerde technologieën mogelijk te maken. Deze complexiteit en diversiteit hebben geleid tot een grotere moeilijkheid in repareerbaarheid en recycleerbaarheid vanwege een breed scala aan componenten en onderdelen.
Om deze technische barrière te overwinnen, moeten fabrikanten zich richten op het vernieuwen van hun productontwerpprotocollen en het ontwikkelen van een nieuw ecosysteem dat circulariteit en groene initiatieven prioriteit geeft. Fabrikanten hebben de ondersteuning en begeleiding nodig van gevestigde kaders en benchmarks zoals vastgelegd in COSIRI om dit effectief te doen. Overheden moeten ook een dergelijke verandering stimuleren om grotere circulariteit te stimuleren.
Op het gebied van regelgeving zouden overheden een universele set van standaarden, beleid en benchmarks moeten implementeren die een circulaire economie ondersteunen. Een vastgesteld raamwerk zoals COSIRI zou nuttig zijn om de toewijding en naleving van groene initiatieven door fabrikanten te meten, evenals hun voortgang richting meer duurzaamheid. Tegelijkertijd zal dit helpen om greenwashing tegen te gaan.
De complexiteit van hightech-elektronica beperkt zich niet tot het ontwerp en het aantal onderdelen erachter. Logistiek gezien is de elektronica-industrie sterk afhankelijk van complexe wereldwijde toeleveringsketens, waardoor het lastig is om de benodigde infrastructuur en logistiek voor circulariteit op te zetten. Fabrikanten zullen sterkere partnerschappen met elkaar, transportnetwerken en andere belanghebbenden moeten aangaan om deze horde te nemen.
De laatste uitdaging voor het opzetten van een circulaire economie is een intrinsieke uitdaging: de gedragsuitdaging. Een gebrek aan consumentenbewustzijn en bedrijfsbereidheid kan de adoptie van circulaire praktijken belemmeren. Om consumentengedrag te veranderen en circulariteit in gang te zetten, zullen overheden beter consumentengedrag moeten opleiden en stimuleren.
Hoe INCIT kan helpen
Door het gebruik van COSIRI, een neutraal, onafhankelijk raamwerk dat wereldwijd erkend wordt, kunnen overheden er zeker van zijn dat fabrikanten met een COSIRI-classificatie worden gebenchmarkt volgens strenge normen. Dit kan overheden helpen de implementatie van een circulaire economie in hightech-elektronica te versnellen.
Bovendien kunnen fabrikanten met de COSIRI de impact van geïmplementeerde groene oplossingen meten, zodat ze zeker weten dat ze effectief zijn.
